Last posts on mongols
2024-03-28T09:36:18+01:00
All Rights Reserved blogSpirit
https://www.hautetfort.com/
https://www.hautetfort.com/explore/posts/tag/mongols/atom.xml
Ratatosk
http://euro-synergies.hautetfort.com/about.html
Les ”gens dits de couleur” dans l'empire mongol
tag:euro-synergies.hautetfort.com,2024-02-27:6487250
2024-02-27T20:00:00+01:00
2024-02-27T20:00:00+01:00
Les "gens dits de couleur" dans l'empire mongol par Jonas...
<p style="text-align: center;"><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><img id="media-6514913" style="margin: 0.7em 0;" title="" src="http://euro-synergies.hautetfort.com/media/01/01/2331606100.jpg" alt="king-1real-1.jpg" /></span></strong></span></p><p><span style="color: #ff6600; font-family: 'arial black', sans-serif; font-size: 24pt;"><strong>Les "gens dits de couleur" dans l'empire mongol</strong></span></p><p><span style="color: #999999; font-size: 18pt; font-family: 'arial black', sans-serif;"><strong>par Jonas Åberg</strong></span></p><p><span style="color: #999999; font-size: 12pt; font-family: 'arial black', sans-serif;"><strong>Source: https://motpol.nu/jonas-aberg/2024/02/04/fargat-folk/</strong></span></p><p><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Dans son ouvrage <em>China : A History,</em> riche et bien écrit, qui, contrairement à la plupart des autres livres, accorde une place proportionnelle à l'histoire de la Chine avant le 19ème siècle ; si l'accent doit être mis sur les événements antérieurs, c'est bien dans le cas de la Chine, étant donné la durée et la continuité de l'histoire chinoise et la documentation exceptionnellement riche disponible, John Keay raconte comment Kubilaï Khan et ses conquérants mongols ont divisé leurs subordonnés en une hiérarchie à quatre niveaux, où la couleur, ou plus précisément la couleur des yeux, était l'une des bases de la division. </span></strong></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><img id="media-6514912" style="margin: 0.7em 0;" title="" src="http://euro-synergies.hautetfort.com/media/00/00/2924925667.jpg" alt="51Zmz+v8EgL._AC_UF1000,1000_QL80_.jpg" /></span></strong></span></p><p><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">On dirait une histoire tirée des voyages de Marco Polo, mais elle est dûment documentée dans des sources historiques, généralement reconnues. Au sommet de la hiérarchie se trouvaient bien sûr les Mongols, mais juste en dessous d'eux se trouvaient les "gens aux yeux colorés", c'est-à-dire les personnes ayant une couleur d'yeux différente de celle des yeux bruns ou, en d'autres termes, non colorés, de la majorité des Chinois ("Yeux incolores" et "peuple incolore" me semblent être des concepts nouveaux et passionnants. Certes, nous parlons métaphoriquement de personnes incolores par opposition aux personnes colorées, mais une personne incolore est plus susceptible d'être pâle qu'incolore). </span></strong></span></p><p><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Ce groupe privilégié comprenait les peuples géographiquement proches et peut-être apparentés aux Mongols, tels que les Ouïghours et certains peuples musulmans d'Asie centrale et, comme l'ajoute Keay, "des bizarreries telles que la famille Polo". Alors que la troisième strate était constituée des Chinois Han des provinces septentrionales précédemment conquises et pacifiées, la dernière strate, la plus basse, était composée des habitants de la Chine méridionale nouvellement conquise et densément peuplée. Placer trois couvercles hiérarchiques sur le chaudron démographique de ce qui était jusqu'à récemment l'empire méridional de la dynastie Song semble à la fois judicieux et, suivant la logique de la métaphore, risqué. Les fonctions de ce système hiérarchique comprenaient, à l'époque moderne, des privilèges en matière d'éducation et des avantages dans les nominations universitaires. Les personnes aux yeux colorés recevaient un quota dans les écoles chinoises, recevaient une éducation adaptée à leurs conditions et à leurs capacités ; entre autres, elles évitaient les exercices d'écriture de fiction qui constituaient autrefois l'élément dominant de l'éducation des fonctionnaires chinois, et elles recevaient également un examen plus léger avec une note de passage inférieure à celle des Chinois Han. </span></strong></span></p><p><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">En d'autres termes, il semble qu'il y ait plus à apprendre sur la "discrimination positive" pour les fonctionnaires de l'éducation dans notre monde occidental multiculturel ! Cependant, le système mongol n'avait pas pour but de régner par la division ou de remplacer la population chinoise indigène, dont ils connaissaient parfaitement les capacités et le haut niveau de connaissances, comme en témoignent leurs privilèges en matière d'éducation, par des personnes aux yeux colorés. Au contraire, l'objectif le plus immédiat était de renforcer leur propre pouvoir et de maintenir l'ordre dans l'empire vaste et peuplé en associant certaines minorités stratégiquement importantes et en les plaçant dans une position de dépendance. "Les Mongols, les Ouïgours, les lamas tibétains, les chrétiens nestoriens et les musulmans d'Asie centrale jouissaient à la cour, au gouvernement et dans les forces armées d'une influence tout à fait disproportionnée par rapport à leur nombre. </span></strong></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><img id="media-6514916" style="margin: 0.7em 0;" title="" src="http://euro-synergies.hautetfort.com/media/01/00/3155610996.JPG" alt="GhazanConversionToIslam.JPG" /></span></strong></span></p><p><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">"La diversité religieuse et ethnique n'était pas seulement tolérée, mais positivement encouragée pour faire contrepoids à la prépondérance numérique et éducative de la Chine" (p. 368). Bien que la domination des Mongols sur la Chine n'ait pas duré aussi longtemps qu'ils l'avaient imaginé, à savoir un peu plus de 80 ans, il est difficile de remettre en question la rationalité de leur politique de privilèges fondée sur un code de couleur. Ils étaient trop peu nombreux pour maintenir leur identité et leur domination à long terme sans cette politique, ou sans quelque chose de similaire. Mais leur anticipation du racisme libéral moderne présente des aspects amusants, notamment pour votre serviteur qui, en appliquant les principes mongols, se retrouverait rapidement et de manière amusante du côté des privilégiés. Cela vous plairait-il ? Oui, pourquoi pas ? C'est enfin mon tour ! Accepteriez-vous les avantages offerts ? Bien sûr ! "Chacun pour soi", disait Bouddha.</span></strong></span></p><p><span style="color: #ff6600; font-family: 'arial black', sans-serif; font-size: 18pt;"><strong>À propos de l'auteur : Jonas Åberg</strong></span></p><p><span style="color: #999999;"><strong><span style="font-size: 14pt; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Jonas Åberg est né et a grandi dans une ville, Malmö. Il a une formation de bibliothécaire et travaille dans ce domaine depuis une dizaine d'années. La philosophie et la politique sont deux domaines qui l'ont toujours profondément intéressé - le premier par désir, le second par irritation. Pendant quelques années, il a été doctorant en philosophie. Sur le plan politique, il est conservateur avec des tendances libertaires, car il pense que l'histoire et la culture ne sont pas créées par le peuple, mais à travers lui par des dirigeants créatifs. Jonas Åberg descend d'agriculteurs et de commerçants de Skåne (de Scanie), ce dont il est naturellement fier. Culturellement, il se sent plus proche de l'antiquité grecque et romaine - telle qu'elle a été affinée par le temps - que de ses contemporains, et il pense que l'admiration pour la grandeur humaine est une condition essentielle de la santé et de la vitalité spirituelles. Celui qui n'est pas capable d'admirer les autres se méprisera lui-même - consciemment ou inconsciemment. Et ceux qui se méprisent eux-mêmes détesteront la vie. Alors que l'amour de la vie s'exprime par des opinions et des valeurs conservatrices, la haine de la vie s'exprime par le radicalisme politique. "Pour ceux qui en sont capables, le monde est bon", écrit Ekelund. Cette devise peut sembler dangereusement pacifiante. Ceux qui essaient de s'y conformer le savent mieux que quiconque.</span></strong></span></p>
Boreas
http://verslarevolution.hautetfort.com/about.html
Daniel Beauvois sur l'Histoire ukrainienne et russe
tag:verslarevolution.hautetfort.com,2014-08-09:5425612
2014-08-09T23:49:00+02:00
2014-08-09T23:49:00+02:00
Pour savoir qui est Daniel Beauvois, cliquez ici . Un article de fond...
<p><iframe width="560" height="315" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="http://www.youtube.com/embed/F-lyFalKIYc" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times new roman,times; font-size: medium;">Pour savoir qui est Daniel Beauvois, <a href="http://fr.wikipedia.org/wiki/Daniel_Beauvois" target="_blank">cliquez ici</a>. Un article de fond de cet historien peut être lu <a href="http://www.liberation.fr/week-end/2004/12/11/les-russes-ont-capte-l-heritage-de-l-ukraine-a-leur-profit_502516" target="_blank">en cliquant là</a>. Un autre, <a href="http://www.diploweb.com/forum/ukraine06112.htm" target="_blank">à cet endroit</a>.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times new roman,times; font-size: medium;">J'attire également votre attention sur <a href="http://info-news.eu/fr/russian-historian-russia-is-the-successor-of-the-golden-horde/" target="_blank">ce billet de l'ami Denys Kolesnyk</a>, auquel je dois aussi la connaissance de cette vidéo. Grâce lui soit rendue. ;-)</span></p>
francois
http://dejudasatartuffelettresaumonde.hautetfort.com/about.html
Actualité compassionnelle
tag:dejudasatartuffelettresaumonde.hautetfort.com,2013-10-20:5201057
2013-10-20T16:16:00+02:00
2013-10-20T16:16:00+02:00
Dans le seul numéro du Monde daté du 19 octobre 2013 voilà les titres que...
<p class="MsoNormal">Dans le seul numéro du <em style="mso-bidi-font-style: normal;">Monde</em> daté du 19 octobre 2013 voilà les titres que je relève :</p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« La fessée bientôt bannie en France »</em></p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« Léonarda, une vie ballottée de Pontarlier au Kosovo »</em></p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« Qatar : les milliers d’esclaves du chantier de la Coupe du monde »</em></p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« Pollution de l’air, un fléau pour la santé »</em></p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« La pollution de l’air est directement impliquée dans les cancers »</em></p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« Dans l’Etat de Sao Paulo, le plus riche du Brésil, la pollution de l’air tue plus de gens que les accidents de la route. »</em></p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« A Oulan-Bator, les poêles à charbon empoisonnent petit à petit les Mongols »</em></p><p class="MsoNormal"><em style="mso-bidi-font-style: normal;">« Léonarda, née quelque part</em>.</p><p class="MsoNormal">Cela donne quand même une idée de l’actualité compassionnelle et environnementale dont on nous abreuve.</p><p class="MsoNormal">D’abord l’affaire Léonarda dont les médias ont fait une affaire d’état, impliquant ridiculement le président de la République. Imagine-t-on De Gaulle se préoccupant personnellement du sort d’une romanichelle ? Ensuite cette triste histoire ne peut que renforcer les stéréotypes attachés aux « gens du voyage » et aux roms : rapines, parasitisme, refus des lois et de toute assimilation. Je pense que le résultat atteint est à l’encontre de ce que recherchaient nos bien-pensants. Tant mieux d’ailleurs.</p><p class="MsoNormal">Ensuite la pollution de l’air, objet de l’éditorial du journal. On peut quand même s’étonner que dans ces conditions l’espérance de vie ne fasse que s’allonger. Où est l’erreur ?</p><p class="MsoNormal">Et puis pourquoi regretter que la pollution de l’air tue plus de monde dans l’état de Sao Paulo que les accidents de la route ? L’inverse serait-il préférable ?</p><p class="MsoNormal">Quant à la pollution par les poêles de l’atmosphère dans les yourtes d’Oulan Bator, parce que Bodormax<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>utilise pour se chauffer du charbon de Baganuur qui ne coute que 3500 tugriks les 40 kilos plutôt<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>que du petit bois, il y a là une information bouleversante qui n’interpelle guère que ceux qui ne savaient pas qu’Oulan-Bator est la capitale de la Mongolie.</p><p class="MsoNormal">Passons aux esclaves du Qatar, j’avoue que personnellement l’affaire m’indiffère, il y a localement assez de malheur pour que je n’aille pas me préoccuper de celui de ceux qui vont travailler au Qatar et ne touchent pas le Smic.</p><p class="MsoNormal">Je terminerai par la fessée qui serait bientôt bannie en France, il paraît que les Conseil de l’Europe s’en préoccupe, si on en est à faire des lois sur un tel sujet on est au bout du ridicule. Laissons les parents élever leurs enfants comme ils l’entendent.</p>
Ratatosk
http://euro-synergies.hautetfort.com/about.html
Kampf und Tragödie des Barons Ungern-Sternberg”
tag:euro-synergies.hautetfort.com,2011-09-17:3780182
2011-09-17T00:05:00+02:00
2011-09-17T00:05:00+02:00
Berndt Krauthoff: "Ich befehle! Kampf und Tragödie des Barons...
<div class="entry" style="margin-top: 20px;"><p align="left"><span style="font-size: x-large; color: #ff6600; font-family: arial black,avant garde;">Berndt Krauthoff: "Ich befehle! Kampf und Tragödie des Barons Ungern-Sternberg"</span></p><p align="left"><span style="font-size: large; color: #ffcc99; font-family: arial black,avant garde;">Eine Rezension</span></p><p align="left"><span style="font-size: medium; color: #c0c0c0; font-family: arial black,avant garde;">Götz KUBITSCHEK</span></p><p align="left"><span style="font-size: medium; color: #c0c0c0; font-family: arial black,avant garde;">Ex: <a href="http://www.sezession.de/">http://www.sezession.de/</a></span></p><p align="left"><span style="color: #c0c0c0;"><strong><span style="font-size: small; font-family: arial,helvetica,sans-serif;"><img id="media-3199634" style="float: left; margin: 0.2em 1.4em 0.7em 0px;" title="" src="http://euro-synergies.hautetfort.com/media/02/01/1276407587.jpg" alt="khan.jpg" />Im Regin-Verlag erscheint seit rund zwei Jahren ein ambitioniertes Programm, das sich – grob gesagt – dem traditionalen Gedankenkreis um Julius Evola, der Konservativen Revolution im weitesten Sinne sowie Figuren und Leitbildern einer Antimoderne widmet. Der Verleger bestückt also – salopp gesagt – die Nische in der Nische mit Büchern, und jeder, der sich ein bißchen mit dem Verlagsgeschäft auskennt, muß sich fragen, ob und wie man dort ein paar Mark verdienen will:</span></strong></span></p><p align="left"><span style="color: #c0c0c0;"><strong><span style="font-size: small; font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Denn der Regin-Verlag hat weder »Ever-Brauns« im Programm, noch legt er schlampiges Zeug vor, dem man ansieht, daß wirklich jeder Pfennig gespart wurde. Die Bücher sind vielmehr gut gesetzt, gut lektoriert, interessant und angemessen gestaltet. Ein Blick auf die stets aktuell gehaltene Internetseite www.regin-verlag.de lohnt sich.</span></strong></span></p><p align="left"><span style="color: #c0c0c0;"><strong><span style="font-size: small; font-family: arial,helvetica,sans-serif;">In diesem Jahr erschienen ist der Nachdruck des Romans <em>Ich befehle!</em> von Berndt Krauthoff aus dem Jahr 1938 (<a class="liexternal" onclick="javascript:pageTracker._trackPageview('/outgoing/www.shop.edition-antaios.de/product_info.php?info=p776_Ich-befehle-.html');" href="http://www.shop.edition-antaios.de/product_info.php?info=p776_Ich-befehle-.html" target="_blank"><span style="color: #c0c0c0;">hier einsehen und bestellen</span></a>). Der Autor schildert darin Aufstieg und Fall des Barons Ungern-Sternberg, der als Befehlshaber einer bunt zusammengewürfelten, auf seine Person eingeschworenen Armee den Kommunisten vier Jahre lang schwer zusetzte. Er nahm den Kampf auf Seiten der »Weißen« unmittelbar nach der bolschewistischen Februarrevolution 1917 auf, hielt bis zur Niederlage Admiral Koltschaks seine sibirische Stellung und setzte danach auf eigene Faust, und ohne weiterhin in gegenrevolutionäre Strategien eingebunden zu sein, einen bereits vorbereiteten Plan um: Ungern-Sternberg überschritt im Oktober 1920 die Grenze der Äußeren Mongolei, eroberte im Februar die Hauptstadt Urga (das heutige Ulan Bator) und bis Mitte April 1921 das gesamte Gebiet. Allerdings überspannte er bereits im Sommer seine Kräfte und scheiterte bei dem Versuch, von der Mongolei aus Teile Sibiriens von den »Roten« zu säubern und seinen Einflußbereich auszuweiten. Am 15. September wurde Ungern-Sternberg, der auch die eroberten Teile der Mongolei wieder verloren hatte, gefangengenommen und erschossen.</span></strong></span></p><p align="left"><span style="color: #c0c0c0;"><strong><span style="font-size: small; font-family: arial,helvetica,sans-serif;"><em>Ich befehle!</em> folgt insgesamt dem, was an historisch gesichertem Wissen über die kurze, aber intensive Führerschaft Ungern-Sternbergs vorhanden ist. Da die Darstellung – streng chronologisch und im Präsenz verfaßt – wie das unmittelbare Tagebuch eines Feldschreibers wirkt, ist es sogar als historisches Dokument wahrgenommen und verwendet worden. Das Nachwort des russischen Historikers Sergej Lwowitsch Kusmin zeigt allerdings, wie in der Darstellung des Lebens Ungern-Sternbergs stets biographische Exaktheit und Mythenbildung einander abwechseln: Natürlich gibt es Berichte über den Mut oder die Führungsgewalt des Barons, dessen geradezu unwiderstehliches Charisma ebenso belegt ist wie seine asiatische Grausamkeit in der Bestrafung seiner Untergebenen, wenn Befehle nicht ausgeführt oder Eide gebrochen wurden; aber die Quellenlage ist alles in allem doch dürftig, und so ist der Zugriff Berndt Krauthoffs eben vor allem eine gut erzählte historische Geschichte, die dem Faktenskelett sozusagen das Fleisch an die Knochen hängt. Manchmal gerät die Darstellung sogar zur Legende über eine dämonische Heiligenfigur: In ihm sah man einen Befreier, einen Retter, sogar die Inkarnation einer kriegerischen Gottheit der Mongolen. Krauthoff gelingt es, den Stoff nüchtern anzufassen und damit ein geradezu unwirkliches Leben in der Wirklichkeit zu halten.</span></strong></span></p><p align="left"><span style="color: #c0c0c0;"><strong><span style="font-size: small; font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Mit der »dramatischen Ballade« <em>Kreuzzug 1921</em> von Michael Haupt ist ein zweiter literarischer Text im Buch enthalten. Dieses Drama ist viel weiter weg von der historischen Persönlichkeit als der Roman, aber es verdichtet wichtige Stationen und Szenen und ist, wie das Nachwort festhält, »ein Beispiel dafür, wie man das Ungernsche Epos in Europa verstand, kurz nachdem es bekannt wurde.« Die Widmung ist pathetisch, sie gilt »den wenigen Auserlesenen, die in der Welt zu führen verstehen«. Ist Haupts Drama je aufgeführt worden? Hier wünscht man sich mehr Auskunft über den Autor und über die Aufnahme seines Stückes.</span></strong></span></p><p align="left"><span style="color: #c0c0c0;"><strong><span style="font-size: small; font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Aber vielleicht ist das für das Ansinnen des Regin-Verlags auch zu sehr germanistisch gedacht. Hier geht es um die Bergung und Bewahrung verschütteten Schrifttums, und zwar aus gegebenem Anlaß. 2011 ist nämlich ein Gedenkjahr für alle Ungern-Sternberg-Verehrer: Er ist vor 125 Jahren geboren worden und wurde vor 80 Jahren füsiliert. Das ist auch der Grund, warum neben der literarischen Würdigung des Barons bereits im vergangenen Jahr in der »Anderen Bibliothek« (Eichborn) die Biographie <em>Der blutige, weiße Baron</em> aus der Feder James Palmers erschien (<em>Sezession</em> verwies im Februar-Heft dieses Jahres darauf). Auch dieses Buch hat keine Furore gemacht. Wer kennt schon Ungern-Sternberg, wer die literarischen Zeugnisse über ihn? Nun sind sie also wieder erhältlich, sind in der Welt und gut in Form gebracht.</span></strong></span></p><p align="left"><span style="color: #ff9900;"><strong><span style="font-size: small; font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Berndt Krauthoff: <em>Ich befehle! Kampf und Tragödie des Barons Ungern-Sternberg</em> mit Anhang: Michael Haupt: <em>Kreuzzug 1921. Dramatische Ballade,</em> Kiel: Regin-Verlag 2011. <a class="liexternal" onclick="javascript:pageTracker._trackPageview('/outgoing/www.shop.edition-antaios.de/product_info.php?info=p776_Ich-befehle-.html');" href="http://www.shop.edition-antaios.de/product_info.php?info=p776_Ich-befehle-.html" target="_blank"><span style="color: #ff9900;">Hier bestellen</span></a>.</span></strong></span></p></div>
Ratatosk
http://euro-synergies.hautetfort.com/about.html
Een Vlaming bij de Nestorianen
tag:euro-synergies.hautetfort.com,2010-01-26:2566346
2010-01-26T00:10:00+01:00
2010-01-26T00:10:00+01:00
Een Vlaming bij de Nestorianen Ex:...
<table class="contentpaneopen"> <tbody> <tr> <td width="100%" class="contentheading"> <p><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><span style="font-size: x-large;"><strong>Een Vlaming bij de Nestorianen</strong></span></span></span></span></p> <p><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Ex:</span></span></span> <a href="http://www.shlama.be/"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">http://www.shlama.be/</span></span></span></a></p> <p><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"> </span></span></span></p> </td> <td width="100%" align="right" class="buttonheading"><a href="javascript:void%20window.open('http://www.shlama.be/shlama/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=265',%20'win2',%20'status=no,toolbar=no,scrollbars=yes,titlebar=no,menubar=no,resizable=yes,width=640,height=480,directories=no,location=no');" title="PDF"></a></td> <td width="100%" align="right" class="buttonheading"><a href="javascript:void%20window.open('http://www.shlama.be/shlama/index2.php?option=com_content&task=view&id=265&Itemid=229&pop=1&page=0',%20'win2',%20'status=no,toolbar=no,scrollbars=yes,titlebar=no,menubar=no,resizable=yes,width=640,height=480,directories=no,location=no');" title="Print"></a></td> <td width="100%" align="right" class="buttonheading"><a href="javascript:void%20window.open('http://www.shlama.be/shlama/index2.php?option=com_content&task=emailform&id=265',%20'win2',%20'status=no,toolbar=no,scrollbars=yes,titlebar=no,menubar=no,resizable=yes,width=400,height=250,directories=no,location=no');" title="E-mail"></a></td> </tr> </tbody> </table> <table class="contentpaneopen"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top"> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><strong>In de late Middeleeuwen reist de Vlaamse monnik Willem Van Rubroek naar Mongolië. Hij zoekt zijn weg door de Aziatische steppe, hij observeert en stelt zijn belevenissen te boek. Een uniek reisverslag over Mongoolse praktijken, ontaarde nestorianen en overdadig drankgebruik. Oosters christendom door een westerse en katholieke bril.</strong> <em>(A. Thiry)</em> </span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><strong><br /> <span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Reiziger met een missie</span></span></span></strong></p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Willem Van Rubroek is een franciscaner monnik afkomstig van het dorp Rubroek in Frans-Vlaanderen. In het midden van de 13de eeuw reist hij als boodschapper van de Franse koning Lodewijk IX oostwaarts naar de Mongoolse heerser Mongke. In die tijd beheersen de Mongolen de Zijderoute, ze hebben grote delen van China veroverd en Mongke, een kleinzoon van Djengis Khan, heeft zijn hofhouding in de Mongoolse hoofdstad Karakorum. Willem moet in opdracht van de Franse koning nagaan of Mongke bereid is een bondgenootschap aan te gaan met de christelijke vorsten in het westen. Die machtige alliantie kan de islamieten in het Midden-Oosten in de tang nemen en hun opmars stuiten. Misschien is het zelfs mogelijk de Mongoolse heersers te bekeren tot het ware katholieke geloof.</span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><br /></span></p> <div align="center" style="border-width: 2px;" class="mosimage"><strong><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><img border="0" width="400" src="http://www.shlama.be/shlama/images/stories/EastofEden/mongolia%20ruiterhorde.jpg" hspace="6" alt="Image" height="285" title="Image" /></span></span></span></strong> <div align="center" style="text-align: center;" class="mosimage_caption"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Mongoolse ruiters van de horde van de Grote Khan in opmars</span></span></span></div> </div> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">In 1254 verblijft Willem Van Rubroek aan het hof van de Grote Khan. Mongke heeft genoeg aan de traditionele Mongoolse gebruiken. Christendom, islam en boeddhisme interesseren hem enkel als het hem goed uitkomt en een verontwaardigde Willem krijgt te horen dat de Franse koning zich moet onderwerpen aan het gezag van de enige wereldheerser, de Grote Khan. Willem denkt er het zijne van en hij schrijft zijn observaties neer in zijn <em>Itinerarium</em>, zijn reisverslag voor de Franse koning. Daarin bericht hij ook over andere christenen die al lang voor hem naar het Verre Oosten zijn getrokken en daar aan missionering hebben gedaan. Ze vertegenwoordigen de Perzische, later de Assyrische, Kerk van het Oosten. Het zijn nestorianen, volgens Willem losbandige ketters die zijn afgedwaald van de Rooms-Katholieke Kerk. Hij schetst een opvallend negatief beeld van hen in zijn <em>Itinerarium</em>. Willem Van Rubroek, Vlaming, katholiek en westerse gezant, schrijft zijn oosterse medechristenen naar de verdoemenis. Daarmee plaatst hij zich in een lange traditie van verkettering en ze zal nog lang na hem standhouden.</span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><strong><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Woekeraars en dronkaards</span></span></span></strong></p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Willem is onderweg naar de Grote Khan. In zijn <em>Itinerarium</em> heeft hij het over de nestorianen. Onbeschrijfelijk hoe die zich gedragen. In 15 Chinese steden zijn er nestorianen. Ze weten niets, ze houden misdiensten met heilige boeken in het Oud-Aramees, maar ze kennen die taal niet eens. Het zijn woekeraars en dronkelappen en sommigen onder hen die met de Tataren samenleven, hebben meerdere vrouwen. Bij het betreden van de kerk wassen ze hun onderlichaam zoals de Arabische islamieten dat doen, en ze eten vlees op vrijdag. Hun bisschop bezoekt hen zelden, en als dat toch gebeurt, wijdt hij alle mannelijke kinderen, ook degenen die nog in de wieg liggen, tot priesters. Die huwen dan later en als hun eerste vrouw overlijdt, nemen ze een andere. De nestoriaanse priesters doen aan simonie, ze laten zich betalen voor elk sacrament dat ze toedienen, en ze bekommeren zich meer om hun eigen welzijn en dat van hun gezin dan om het geloof. Nestorianen voeden de zonen van de Mongoolse edelen op en verkondigen het Evangelie. Maar door hun kwalijke levenswijze en hebzucht vervreemden ze de jonge Mongolen van het christelijke geloof, want zelfs de Mongoolse heidenen leven volgens Willem vromer dan de nestorianen. </span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><strong><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Feest in de kapel</span></span></span></strong></p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Eind 1253 bereikt Willem het legerkamp, de <em>ordu</em>, van de Grote Khan. Enkele dagen later wordt hij ontvangen door Mongke. Voorleer hij de tent van de Mongoolse heerser mag betreden, vragen nestoriaanse priesters hem in welke richting hij bidt. Naar het oosten, legt Willem uit. Dat christelijke antwoord bevredigt hen, want omdat hij zijn baard had afgeschoren, hielden ze hem eerst voor een goddeloze boeddhist. Voor alle zekerheid moet hij hen nog de Bijbel uitleggen, en dan mag hij naar binnen. Mongke is een kleine man op een divan. Willem krijgt rijstwijn te drinken, de drank gaat overvloedig rond en tijdens de audiëntie raakt Mongke behoorlijk dronken. Willem geeft vooral zijn ogen de kost en denkt er het zijne van.</span></span></span></p> <p> </p> <p class="MsoNormal"><br /> <span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Tijdens de periode van Driekoningen is Willem getuige van een nestoriaanse eredienst. Voor zonsopgang verzamelen de nestoriaanse priesters zich in de kapel. Ze slaan op het ceremoniële hout en ze zingen plechtig de metten. Dan trekken ze hun kerkgewaden aan en maken het wierookvat klaar. De eerste vrouw van Mongke komt aan met haar kinderen en met andere hofdames. Ze werpen zich ‘op nestoriaanse wijze’ neder ter aarde, hun voorhoofd raakt de grond. Ze beroeren alle afbeeldingen met hun rechterhand, ze kussen die hand en reiken ze aan de omstanders. Dat is de gewoonte bij de nestorianen als ze een kerk betreden. De priesters beginnen te zingen en de edele dame wordt letterlijk bewierookt. Het is al dag geworden als de dame haar hoofdtooi afneemt en Willem haar blootshoofds te zien krijgt. Later verschijnt Mongke zelf. De Grote Khan neemt plaats naast zijn dame voor het altaar en laat zich Willems bijbel en brevier brengen. Hij bekijkt de afbeeldingen en de nestoriaanse priesters leggen hem uit wat die voorstellen. Dan houdt hij het voor bekeken en verlaat de dienst. Zijn dame blijft en deelt geschenken uit aan alle aanwezige christenen. Willem krijgt kostbare stof. Er wordt drank aangebracht, mede, rode wijn en merriemelk. De dame knielt neer met een volle beker in de hand, de nestoriaanse priesters zegenen haar luid zingend en ze ledigt de beker. Willem moet ook voor haar zingen als ze opnieuw wil drinken. Als iedereen al haast dronken is, komt het eten, schapenvlees dat meteen wordt verslonden, en daarna vis. Zo brengen ze de hele dag door. Als de avond valt, hijst de beschonken dame zich in haar wagen en rijdt weg onder het gezang en gejoel van de nestoriaanse priesters.</span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><strong>Geloof en drank in Kakakorum</strong> </span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Op Palmzondag komt Willem aan in de Mongoolse hoofdstad Karakorum. Met de banier van het Heilige Kruis hoog geheven rijdt hij door het stadsdeel van de moslims naar de kerk van de nestorianen die in processie zijn uitgelopen om hem te begroeten. Het is tijd voor de mis. Door de Mongolen gevangen genomen christenen – Slaven Georgiërs en Armeniërs – willen de dienst bijwonen, maar de nestorianen eisen dat ze zich eerst door hen laten herdopen. De nestorianen verzekeren Willem dat ze een portie van de olie hebben waarmee Maria Magdalena de voeten van de Heiland heeft gezalfd. Ze beweren dat ze ook wat van het meel bewaren waarvan het brood is gemaakt dat Christus heeft gewijd tijdens het Laatste Avondmaal. Willem stelt vast dat er in Karakorum twaalf boeddhistisch heidense tempels zijn, twee moskeeën ‘waar de wet van Mohammed wordt uitgeschreeuwd’, en één nestoriaans christelijke kerk in de verste uithoek van de stad.<br /></span></span></span> <span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Net voor Pinksteren neemt Willem deel aan een groot religieus debat in Karakorum tussen christenen, islamieten en boeddhisten. Willem verdedigt het christelijke geloof in één almachtige God en haalt het naar eigen zeggen van zijn heidense opponent die vele goden erkent. Hij beschrijft wat volgt, het is een verrassende wending: ‘De nestorianen wilden het woord nemen en ik gaf toe. Maar toen ze wilden redetwisten met de islamieten antwoordden die: “We erkennen dat uw godsdienst waar is en dat wat het Evangelie verkondigt waar is en we willen niet met u redetwisten.” En ze bekenden dat ze in al hun gebeden God smeekten te mogen sterven zoals christenen sterven.’ Waarop de aanwezige christenen en islamieten luidkeels zingen, terwijl de heidense afgodendienaren toekijken en zwijgen. Het eindigt op de wijze die Willem maar al te vertrouwd is: ‘Daarna gingen ze met z’n allen stevig drinken.’</span></span></span></p> <p> </p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><strong>Dramatische wending</strong> </span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">In de zomer van 1254 begint Willem Van Rubroek aan de terugreis vanuit Mongolië naar het westen. Hij komt langs de Ararat, de berg met de resten van de ark van Noach. De Armeniërs spreken van de berg Massis en volgens hen mag niemand die beklimmen, want het is de moeder van de wereld. Begin februari 1255 is hij in de Armeense hoofdstad Ani op het hoogplateau aan de rivier de Araks. Willem neemt de oude Armeense eretitel van de stad over, hij noemt Ani de stad van de duizend kerken. Maar hij ziet er ook twee <em>Saraceense synagogen</em>, d.w.z. moskeeën. Verderop steekt hij de vlakte over waar de oprukkende Mongolen het veel grotere ruiterleger van de islamitische Turkse sultan hebben vernietigd. Hij heeft daar zijn bedenkingen bij: ‘In de vlakte waar die moordende veldslag plaatsvond, is door de uitbarsting van een aardbeving een groot meer ontstaan en ik dacht bij mezelf dat het hele land zijn muil had geopend om het bloed van de islamieten te verzwelgen.’</span></span></span></p> <p><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Willem Van Rubroek komt veilig thuis en schrijft zijn belevenissen neer. Hij draagt zijn <em>Itinerarium</em> op een de Franse koning Lodewijk IX. Die had hem naar Mongolië gezonden om er te polsen naar een mogelijke alliantie met de Grote Khan tegen de islamieten. Die Kruistocht op twee fronten is er nooit gekomen. Enkele decennia na de reis van Van Rubroek bekeerden de Mongoolse veroveraars van het Midden-Oosten zich tot de islam. Een dramatische wending, die de ondergang inluidde van de oosterse christenen. Met name de nestorianen moesten het ontgelden en behalve enkele ruïnes, rotsinscripties en grafkruisen is er zo goed als niets overgebleven van hun eens zo invloedrijke aanwezigheid in het Verre Oosten. Het is alsof de Aziatische steppe zich heeft geopend om hen te verzwelgen. Willem Van Rubroek, Vlaamse franciscaan in Franse dienst en reiziger in het ware katholieke geloof, heeft dat niet meer beleefd, maar hij zou er wellicht mee hebben kunnen leven.</span></span></span></p> <p> </p> <div align="center" style="float: left; border-width: 2px;" class="mosimage"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><img border="0" width="224" src="http://www.shlama.be/shlama/images/stories/EastofEden/mongolia%20neodames.jpg" hspace="6" alt="Image" height="285" title="Image" /></span></span></span> <div align="center" style="text-align: center;" class="mosimage_caption"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Modern times in hedendaags Mongolië</span></span></span></div> </div> <div align="center" style="border-width: 2px;" class="mosimage"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><img border="0" width="400" src="http://www.shlama.be/shlama/images/stories/EastofEden/mongolia%20karakorum.jpg" hspace="6" alt="Image" height="300" title="Image" /></span></span></span> <div align="center" style="text-align: center;" class="mosimage_caption"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Mongoolse hoofdstad Karakorum in het binnenland van Mongolië</span></span></span></div> </div> <div align="center" style="float: left; border-width: 2px;" class="mosimage"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"><img border="0" width="235" src="http://www.shlama.be/shlama/images/stories/EastofEden/mongolia%20ogadai%20khan.jpg" hspace="6" alt="Image" height="283" title="Image" /></span></span></span> <div align="center" style="text-align: center;" class="mosimage_caption"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;">Mongkes voorganger Ogadai khan</span></span></span></div> </div> </td> </tr> </tbody> </table> <!-- end main body --> <div id="outerright"><!-- start right top header. --> <div id="rightcol_top"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="moduletable"> <tbody> <tr> <td> <form method="post" action="http://www.shlama.be/shlama/"> <div align="left" class="search"></div> </form> </td> </tr> </tbody> </table> </div> <!-- end right top header.--><!-- start right column. --> <div id="rightcol"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="moduletable"> <tbody> <tr> <td> <table class="contentpaneopen"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top"></td> </tr> </tbody> </table> </td> </tr> </tbody> </table> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="moduletable"> <tbody> <tr> <th valign="top"><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"> </span></span></span></th> </tr> <tr> <td> <p><br /> <a href="http://www.shlama.be/shlama/content/view/137/131/"><br /> <br /></a></p> <p><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"> </span></span></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> <!-- end right column. --></div> <div class="clear"></div> <!-- start banner. --> <div id="banner"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="moduletable"> <tbody> <tr> <td><span style="color: #99ccff;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: trebuchet ms,geneva;"> </span></span></span></td> </tr> </tbody> </table> </div>
lafautearousseau royaliste
http://lafautearousseau.hautetfort.com/about.html
Décès de l'historien Jean-Paul Roux
tag:lafautearousseau.hautetfort.com,2009-06-30:2265234
2009-06-30T09:25:00+02:00
2009-06-30T09:25:00+02:00
L'AFP...
<p> L'AFP communique : <em>L'historien français Jean-Paul Roux, spécialiste du monde turc et de la culture islamique, est décédé hier à Saint Germain-en-Laye à l'âge de 84 ans, a-t-on appris auprès de sa famille. Ancien directeur de recherche au CNRS, ancien professeur à l'École du Louvre où il avait été nommé en 1965 sur proposition d'André Malraux, Jean-Paul Roux a consacré son oeuvre à faire connaître dans le monde érudit comme dans le grand public l'histoire et la mythologie des peuples turcs et mongols.</em></p><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="http://lafautearousseau.hautetfort.com/media/02/00/990993659.jpg" target="_blank"><img id="media-1850979" style="border-width: 0; margin: 0.7em 0;" src="http://lafautearousseau.hautetfort.com/media/02/00/675282388.jpg" alt="jean paul roux.jpg" name="media-1850979" /></a></div><p> <em> Né à Paris le 5 janvier 1925, il avait étudié à l'École des Langues O' et à l'École pratique des hautes études avant de se tourner vers la recherche et d'entrer au CNRS à 27 ans.<br /> Il avait organisé deux grandes expositions sur les arts de l'islam à l'Orangerie des Tuileries en 1971 puis au Grand Palais en 1977 qui avaient contribué à réveiller l'intérêt du public pour la culture islamique et abouti à la création en 2003 au sein du musée du Louvre du département des arts de l'islam.<br /> <br /> Il a publié de très nombreux ouvrages, notamment "Un choc de religion" en 2007 relatant "la longue guerre de l'islam et de la chrétienté", "la religion des turcs et des mongols" (1984) ainsi qu'un "Dictionnaire des arts de l'islam" (2007), fruit d'un demi siècle d'études, de voyages et d'enseignement.</em></p><p><em> </em>L'AFP ne peut bien sûr pas tout dire dans une dépêche d'une vingtaine de lignes. Elle ne parle donc pas, et c'est malgré tout dommage, du magnifique ouvrage de Jean-Paul Roux, sobrement intitulé <em>Jésus (1)</em>, absolument remarquable, en tous points. Recommander chaleureusement sa lecture -et sa méditation...- à tous, ce sera notre façon à nous de saluer Jean-Paul Roux, le brillant intellectuel qu'il fut -et qu'il reste- et lui dire <em>a - Dieu...</em></p><div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><a href="http://lafautearousseau.hautetfort.com/media/00/02/1251421426.jpg" target="_blank"><img id="media-1850962" style="border-width: 0; margin: 0.7em 0;" src="http://lafautearousseau.hautetfort.com/media/00/02/71406909.jpg" alt="JESUS.jpg" name="media-1850962" /></a></div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: left;">(1) : <em>Jésus</em>, de Jean-Paul Roux. <em>Fayard,</em> 450 pages, 22 euros.</div></div>
Ratatosk
http://euro-synergies.hautetfort.com/about.html
De nazaten van Djengis Khan
tag:euro-synergies.hautetfort.com,2009-01-14:1987346
2009-01-14T00:23:00+01:00
2009-01-14T00:23:00+01:00
D e nazaten van Djengis Khan...
<div class="post-footer-line post-footer-line-2"></div> <div class="post-footer-line post-footer-line-3"></div> <div class="post hentry uncustomized-post-template"> <p><a href="http://klauwaert.blogspot.com/2009/01/de-nazaten-van-djengis-khan.html"></a></p> <div style="text-align: center" class="post hentry uncustomized-post-template"><strong><img src="http://euro-synergies.hautetfort.com/media/02/00/536907767.jpg" alt="mongols1024.jpg" style="border-width: 0; margin: 0.7em 0;" id="media-1501942" /></strong></div> <p> </p> <p> </p> <div class="post hentry uncustomized-post-template"><strong><span style="text-decoration: underline;">D<span style="color: #000000;">e nazaten van Djengis Khan</span></span></strong></div> </div> <div class="post-body entry-content"></div> <div class="post-body entry-content"></div> <div class="post-body entry-content"><a href="http://klauwaert.blogspot.com/"><strong>http://klauwaert.blogspot.com/</strong></a></div> <div class="post-body entry-content"></div> <div class="post-body entry-content"><strong>Hoe de christenen een gouden kans om de opmars van de islam tot staan te brengen uit hun handen lieten glippen en waarom het westerse schuldcomplex met bijbehorende zelfkastijding onzinnig is –een lesje uit de geschiedenis.<br /> <br /> Djengis Khan, geboren als Temudjin rond 1167, verloor al op jonge leeftijd zijn vader en leefde als uitgestotene jarenlang in uiterst precaire omstandigheden. Na vele omzwervingen en tegenslagen werd hij in 1206 in een kuriltai (samenkomst van alle stamleiders) verkozen tot Grote Khan van de door hem verenigde Mongolenstammen. Hij teisterde als een ‘gesel Gods’ het grootste deel van Azië, met een door hem gecreëerde, schier onoverwinnelijke strijdmacht.<br /> <br /> <br /> Niet alleen was dit leger optimaal toegerust (door de inzet van reservepaarden, het dragen van een zijden onderhemd dat het verwijderen van pijlen uit schotwonden vergemakkelijkte, het gebruik van een geavanceerde composietboog), ook de strijdwijze was zeer effectief. Mongolen vernietigden hun tegenstanders door manoeuvrerend op hun snelle paarden een regen van pijlen af te schieten en het vrijwel nooit op een man-tegen-man gevecht te laten aankomen (daarbij waren ze kwetsbaar). Ook adopteerden ze gretig de militaire innovaties van over-wonnen tegenstanders: belegeringswerktuigen, buskruid, zelfs schepen. Ze verpletterden niet alleen de fine fleur van het Europese ridderschap, maar ook de tot dan toe zo succesvolle moslimlegers.<br /> <br /> Djengis had vele concubines, maar de enige nakomelingen van belang waren de vier zonen die hij verwekte bij zijn vrouw Börte. De afkomst van de oudste, Jodji, was verdacht (kort na hun huwelijk werd Börte door tegenstanders van Djengis ontvoerd en verkracht), maar hij behandelde hem niet anders. Alle zoons kregen grote leengebieden (ulus) toegewezen. Djengis stierf in 1227 en werd opgevold door zijn bekwame, maar drank-beluste derde zoon Ögödei, die de scepter doorgaf aan zijn verwaten spruit Güyük. Deze volgde hem spoedig in het graf, waarmee deze tak als factor van betekenis uitstierf. De nazaten van zijn drie andere zonen vestigden afzonderlijke khanaten.<br /> <br /> Batu, de tweede zoon van de eveneens in 1227 gestorven Jodji, breidde het hem toegewezen leengebied in het noordwesten van het rijk met behulp van de briljante generaal Subodai uit tot voorbij Moskou en roofde Polen en Hongarije leeg. Hij perste zulke gigantische tributen af van zijn Russische vazallen, dat zijn fabelachtig rijke clan de bijnaam de Gouden Horde kreeg. Na een zeer korte heerschappij van zijn zoon en kleinzoon ging de macht naar zijn tot de islam bekeerde jongere broer Berke. De laatste nazaat van Djengis, Berdebek, stierf in 1335, maar de Gouden Horde overleefde onder andere leiders tot 1502.<br /> <br /> De bescheiden tweede zoon Djaghatai, die aan het hoofd van het dagelijkse bestuur van het rijk stond, kreeg de gebieden van de Kara-Kitai en Transoxanie in Centraal Azië (het huidige Afghanistan en de omringende landen) en had het daarmee niet echt goed getroffen.<br /> <br /> Tolui kreeg het ‘hart van Mongolië, waarop hij als laatstgeboren zoon vanuit de traditie recht had. Hij stierf in 1233, maar dankzij de capaciteiten van zijn vrouw Sorghahtani Beki, een geboortige christin die door een Perzische historicus werd beschreven als “buitengewoon intelligent en bekwaam en hoog boven alle andere vrouwen op aarde verheven”, werd deze lijn de meest succesvolle. Ze sloot een bondgenootschap met Batu en wist in 1251 haar oudste zoon Möngke tot Grote Khan te laten kronen. Deze werd acht jaar later opgevolgd door zijn jongere broer Kubilai, na een burgeroorlog met de jongste zoon Arik Böke, die populair was onder de conservatievere Mongolenleiders omdat hij niet ‘verpest’ was door een leven in luxe.<br /> <br /> Möngke en Kubilai onderwierpen China (dat door hun voorgangers alleen was geteisterd met roofovervallen) en Kubilai, de grootste van de Grote Khans, wijdde vrijwel al zijn tijd aan het bestuur van dit rijk. Door het herstellen van rust en orde, het bevorderen van de landbouw en het aanknopen van handelsbetrekkingen bloeide China weer op. Hij stichtte een nieuwe dynastie, de Juan, die een eeuw later door een volksopstand onder leiding van de eerste Ming-keizer aan zijn eind kwam.<br /> <br /> Hülagü, de tweede zoon van Tolui, liep Perzië onder de voet en hield op afschrikwekkende wijze huis in het Midden-Oosten: hij veroverde o.a. Baghdad en ruimde bijna 200 ‘Assassijnen-nesten’ op (waarvoor velen hem zeer dankbaar waren). Hij was de christenen gunstig gezind: een belangrijk deel van zijn leger bestond uit Armeense en Georgische christenen en de christenen in de veroverde steden werden gespaard, terwijl alle moslimmannen aan het zwaard geregen werden en de vrouwen en kinderen als slaven naar het oosten werden versleept. Hij bood de kruisridders en de christelijke vorsten in Europa herhaalde malen een bondgenootschap tegen de islamieten aan, maar de eersten verkozen de kat uit de boom te kijken en de laatsten waren de ravage die door Batu in Oost-Europa was aangericht nog niet vergeten. Ze gingen niet op het aanbod in –een fatale vergissing. Hülagü’s positie werd bovendien verzwakt door een conflict met Berke, die liever niet zag dat zijn moslimbroeders in het Midden-Oosten werden uitgeroeid.<br /> <br /> Iedere keer als een Grote Khan stierf werden van heide en verre leiders bijeengeroepen om in een kuriltai een nieuw opperhoofd te kiezen. De veroveringstochten werden dan afgebroken. Zo trok Batu zich bij een dergelijk gelegenheid terug uit Polen, Hongarije en het westelijk deel van Rusland en Hülagü uit het Midden-Oosten. Vaak was men het niet onmiddellijk eens en duurde het jaren voor de opvolger bekend was. Dit betekende uiteindelijk de redding van Oost-Europa en de islam in het Midden-Oosten.<br /> <br /> Nadat Hülagü zich met het grootste deel van zijn troepen had teruggetrokken uit Syrië en het stroomgebied van de Eufraat bleef er nog slechts een klein Mongolenleger achter. Kortzichtige kruisvaarders besloten de Egyptische Mamelukken-generaal Qutuz vrije doortocht te verlenen en deze wist de Mongolen, die onder bevel stonden van de christelijke generaal Ked-Buka, bij Ain Jalut een vernietigende nederlaag toe te brengen -de eerste en de laatste keer dat de Mongolen verslagen zijn. Het Midden-Oosten was voor de islam veilig gesteld en kort daarop vielen de laatste kruisvaarderbolwerken.<br /> <br /> Het rijk van Hülagü en zijn nazaten (de Ilkhans) beperkte zich voortaan tot Perzië. Het gebied bleef onrustig en Ghazan de Hervormer, die in 1295 aan de macht kwam, besloot de banden met zijn onderdanen aan te halen door zich tot de islam te bekeren. Hij werd nagevolgd door de meeste van zijn bevelhebbers. Zijn neef Abu Sa’id was de eerste khan met een islamitische naam –en tevens de laatste, want hij had geen kinderen. De resterende Mongolen gingen geruisloos in de Perzische bevolking op.<br /> <br /> De nazaten van Djaghatai, ook tot de islam bekeerd, leken in Centraal Azië aan het kortste eind getrokken te hebben, maar hielden het uiteindelijk nog het langste vol. Een aanvankelijk onbeduidende prins, Babur, kwam op de vlucht voor binnenlandse onrusten in Noord-India terecht en stichtte aan het begin van de 16e eeuw het Moghul Rijk, dat (uiteindelijk in sterk afgeslankte vorm) tot 1857 zou bestaan.<br /> <br /> Bij hun veroveringstochten gingen de Mongolen met ongekende wreedheid te werk. De minste weerstand had totale vernietiging tot gevolg, maar ook de bevolkingen van steden die zich direct overgaven werden soms uitgeroeid, louter om schrik aan te jagen. Bij de verovering van Baghdad kwamen volgens Perzische bronnen tussen de 800.000 en 2.000.000 mensen om het leven. Zelfs als men aanneemt dat deze cijfers zwaar overdreven zijn, liep het aantal doden in de honderdduizenden. Daarbij vallen de 2700 islamitische krijgsgevangenen die Richard Leeuwenhart bij de strijd om Akko liet executeren en zelfs de 40.000 burgers die sneefden bij de verovering van Jeruzalem volkomen in het niet. [Het beestachtige gedrag van de Mongolen is men echter vergeten, het aanzienlijk minder beestachtige gedrag van de Kruisvaarders niet.] De rooftochten van Djengis en Ögödei in China kostten volgens schattingen ca. 30 miljoen Chinezen het leven. Dat hadden er nog heel wat meer kunnen zijn, want generaal Subodai kon er slechts met moeite van weerhouden worden 10 miljoen Noord-Chinese boeren over de kling te jagen om hun land te kunnen benutten als weidegrond voor Mongoolse paarden.<br /> <br /> De huidige Mongolen denken echter niet met afschuw terug aan de bloederige daden van hun nietsontziende voorouders. Integendeel: de herinnering aan Djengis Khan is de reddingboei waaraan dit door het communisme vernederde volk, verdeeld over een Russische vazalstaat en een Chinese provincie, zich vastklampt. Zijn portret prijkt op talloze voorwerpen, van wodkaflessen tot tapijten, en wekt niets dan trots en nostalgie op.<br /> <br /> Vergeleken met de vernietigingstochten van de Mongolen waren de koloniale expedities van het Westen een toonbeeld van beschaving en ingetogenheid. Hoog tijd dus om maar eens op te houden ons te wentelen in schuldgevoelens. Die zijn nergens voor nodig, want in het rijtje van de grootste schurken uit de geschiedenis nemen westerse koloniale veroveraars zeer bescheiden posities in.<br /> <br /> Jeremia 5 januari 2009<br /> <br /> Bron</strong> <a href="http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=7618"><span style="color: #ffcc66;"><strong>http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=7618</strong></span></a></div>
LTC - LA TOUR CAMOUFLE : ”LA LORRAINE AU COEUR DU MONDE !”
http://latourcamoufle.hautetfort.com/about.html
A VOIR EN LORRAINE EN CE MOMENT AU KINEMA : LA TRAVERSEE DU DESERT DU FUTUR GENGHIS KHAN…
tag:latourcamoufle.hautetfort.com,2008-04-16:1568119
2008-04-16T21:23:00+02:00
2008-04-16T21:23:00+02:00
Avis aux amateurs de grands espaces sauvages, de philosophie...
<div style="text-align: center"><img name="media-964825" src="http://latourcamoufle.hautetfort.com/media/02/02/1144597567.jpg" alt="105040018.jpg" style="margin: 0.7em 0px; border-width: 0px" id="media-964825" /></div> <p align="justify"><br /> Avis aux amateurs de grands espaces sauvages, de philosophie orientale, de destin hors du commun et de batailles ! Le film « Mongol » du russe Sergei Bodrov (réalisé en 2007, sorti sur nos écrans le 09 avril dernier), avec dans les rôles principaux Tadanobu Asano, Sun Hong Ley, Khulan Chuluun… va vous transporter instantanément plusieurs siècles en arrière, pour votre plus grand bonheur. C’est de l’aventure à l’état brut ! Exigez de voir cette toile en VO - c’est-à-dire en mongol - afin de préserver l’authenticité de l’histoire ou de l’Histoire… Ce récit relatant la naissance du futur Genghis Khan, nous est livré dans toute sa cruauté et dans la tourmente des luttes de pouvoir de l’époque. Avant de devenir « Le Khan », notre homme des steppes va pérégriner sans fin pour sa survie, tel le Christ au désert ; être rabaissé en permanence par ses ennemis, pour finalement renaître de ses cendres, plus fort qu’avant, pour mieux les affronter. Cela ne pourra se faire qu’en harmonie avec la Nature, ses convictions religieuses et dans le respect de ses sujets. Ici, le plus redoutable des maîtres de guerre qu’ait porté notre planète - dont le nom mythique rythme, avant tout, avec conquêtes sanglantes et pouvoir absolu - est présenté sous un angle nouveau, celui du héros forgé dans la souffrance. Ainsi, on fait la connaissance d’un homme, qui avant d’incarner Le Sauveur aux yeux de son peuple, commença sa vie sous le simple nom de Témoudjin. A l’âge de 9 ans, son père, un Khan (un chef de clan), l’emmène en voyage, afin qu’il prenne épouse chez ses ennemis. Le but de la manœuvre ? Se faire pardonner l’affront qu’il leurs avaient fait dans sa folle jeunesse, durant laquelle il avait volé la promise de leur chef, pour en faire sa propre femme… Mais, les vœux de réconciliation du père ne se concrétiseront jamais. Le destin du garçonnet va se trouver agréablement bouleversé, lors d’une halte dans un clan ami, par sa rencontre avec Borte, une charmante fillette, malicieuse de surcroît, dont il tombe amoureux. Aussi, les tourtereaux se donnent-ils rendez-vous, comme le veut la coutume mongole, dans cinq ans, pour s’épouser. Sur le chemin du retour, le père de Témoudjin est assassiné, ce qui provoque l’attaque de son clan par Targuai, un guerrier jaloux qui a juré de tuer « l’enfant Khan », afin de prendre sa place. Une longue quête pour la survie débute alors pour notre jeune héros… Sa belle sera pour lui un indéfectible soutien. La force et la sagesse du loup l’aideront à la retrouver, et à fédérer en 1206 après J-C. les diverses tribus nomades mongoles et turques de haute Asie, pour construire le plus vaste empire qui n’ait jamais existé au monde ; dont les frontières allaient de la Chine à la Hongrie, et de la Russie à l’Iran. Ainsi, il va offrir à ses guerriers Mongols, qui étaient sans foi ni loi, une civilisation, et ce, dans le respect des peuples conquis. Que du beau, du fort, un véritable coup de tonnerre émotionnel à visage humain ! Ce très bon moment de cinéma est à boire sans mesure à la santé du Grand Khan !<br /> <br /> <br /> © François de Clairval, le 16 avril 2008<br /> <br /> <br /> Pour en savoir plus sur le film : <a href="http://www.mongol-lefilm.com/">http://www.mongol-lefilm.com/</a></p> <p><img name="media-964837" src="http://latourcamoufle.hautetfort.com/media/01/02/572831168.jpg" alt="1105375810.jpg" style="float: left; margin: 0.2em 1.4em 0.7em 0px; border-width: 0px" id="media-964837" /><img name="media-964847" align="right" src="http://latourcamoufle.hautetfort.com/media/01/01/2051542017.jpg" alt="992141602.jpg" style="margin: 0.7em 0px; border-width: 0px" id="media-964847" /></p>